شنبه، اسفند ۱۱، ۱۳۸۰

انتظار
ديري است که کسي سر بر بالين ات
نگذارده بانو !
جواب سرفه هاي پير اين تخت چوبي
جواب اين همه رد نگاه
بر لته هاي به هم رسيده در
جواب اين بنفشه هاي زرد و بنفش را
کي مي دهي ؟
من عاشق تار زن ام
اين تقويم جلالي
کي ز دستم بگيري بانو ؟
80/12/11 اول بامداد تهران

هیچ نظری موجود نیست: